قهوه هایی که به طور روزانه در فنجان تان می ریزید، در پشت صحنه فرآیند های حساسی را می گذراند. یکی از این فرآیندهای خیلی حساس، رست می باشد. رست Roast را می توان برشته کردن دان قهوه معنی کرد.

محل رشد میوه قهوه تاثیرات بسزایی در طعم و عطر دان کشت شده دارد اما با رست این دان ها، این عطر و طعم، دیگر حالت ابتدایی خود را ندارند و هر چه درجه رست قهوه بالاتر می رود این طعم و عطر(طعم و عطر محل کشت) کم تر می شود.

برای برشته کاران دو فاکتور درجه  برشتن و زمان خیلی حائز اهمیت است چون اگر در این دو فاکتور اندکی غفلت شود نتیجه کار، کاملا عوض می شود.

از آنجاییکه فرایند رست کردن بسیار حساس بوده لذا حین فرایند ، بایدها و نبایدهایی وجود دارد که  باید بهآنها تسلط کامل داشته باشید.بطور نمونه شخص باید مانع ایجاد عیوبی مانند نقطه‌سوزی (scorching)، سرسوزی (tipping)، رویه‌سوزی (facing) و پختگی (baking) شود. این‌ها چند نمونه از متداول‌ترین عیوبی هستند که در عملیت رست قهوه رخ می‌دهند و باعث ایجاد طعم و عطر نامطبوع آن می‌شوند.

قهوه بدپخت ، قهوه رست نشده یا بیش از حد رست شده نیز از دیگر عیب های رست اشتباه است.

این عیب ها باعث تغییرات نامتعارف در عطر و طعم نهایی قهوه مانند خشکی ، تلخی ، دودی ، بی طعمی ، روغنی و بسیاری نقص های دیگر میشود.

درنتیجه روسترها با دستکاری در عوامل تاثیرگذار بر رست قهوه و مهارت خود در انجام صحیح این عملیات می‌توانند بر طعم و عطر قهوه‌ی روست‌شده کنترل داشته باشند. 

رستر های مجرب و ماهر بسیط در تلاشند تا بهترین رست و باکیفیت ترین قهوه را در اختیار مشتریان عزیز قرار دهند.